در حالیکه اردوگاه نامزدها و رسانه های وابسته تلاش کرده اند، تنور پنجاه و هفتمین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را هر چه بیشتر داغ کنند، این احتمال وجود دارد که امروز شمار خودداری کنندگان از رای دادن به بیش از 82 میلیون نفر سال 1998، برسد.

دلایلی مانند ادامه حرکت اقتصاد آمریکا در مسیر بحران و نبود چشم انداز بهبودی، بیکاری حدود هشت درصدی و موج بی خانمانی پیامد مصادره بانکی خانه ها به علت تاخیر در پرداخت اقساط وام، سبب شده بسیاری از کارشناسان منتظر پایان رای گیری و اعلام نهایی شمار افرادی باشند که به نوعی تحریم گونه حاضر نیستند، فقط از بین دو گزینه یکی را انتخاب کنند.

از دیگر سو، اوباما از حزب دموکرات به عنوان چهل و چهارمین رییس جمهوری و نخستین غیرسفیدپوست در این سمت که سال 2008 با طرح شعار تغییر به قدرت رسید، برای مردم خسته آمریکا از دو جنگ افغانستان و عراق در دوران حکومت جرج بوش جمهوریخواه با هزاران قربانی آمریکایی و همچنین فشارهای سنگین مالی این رویدادها، به یک امید بزرگ تبدیل شد.

اما با گذشت چند ماه، اوباما برنامه کار دولت جمهوریخواه بوش رییس جمهوری سابق را در دستور کار خود قرار داد که تنها تفاوت با آن، پایان حضور عملیاتی نظامیان آمریکایی در افغانستان و عراق بود.

اما ادامه سیاست خاورمیانه ای جرج بوش با محور حمایت کامل و فراگیر از رژیم صهیونیستی به عنوان عامل افزایش تنش های منطقه ای، پشتیبانی همه جانبه از نظام های دیکتاتوری در کشورهای عربی از جمله حسنی مبارک ساقط شده در مصر و علی عبدالله صالح عزل شده در یمن و اعلام همبستگی واشنگتن با حکومت بحرین در سرکوب و کشتار شیعیان، همچنین سبب شد تا شعار تغییر اوباما قبل از آغاز اجرا، پایان یابد.

همچنین پیشگامی آمریکا همراه چند کشور غربی در موج حملات هوایی به لیبی که به مرگ و زخمی شدن هزاران غیرنظامی لیبیایی منجر شد، نقض مقررات بین المللی با دخالت در امور داخلی یک کشور و تسلیح و تجهیز عوامل سوری و خارجی برای اعزام به سوریه برای جنگ شهری با ارتش این کشور و بسته نشدن زندان بدنام گوانتانامو، نشان می دهد که اوباما نتوانسته یا نخواسته شعار تغییر خود را عملی کند.

همچنین رییس جمهوری کنونی آمریکا سیاست حضور نظامی بوش در شرق اروپا هم مرز با روسیه و تهدید اقتصادی و سیاسی چین را افزایش داد، بگونه ای که اکنون این پرونده ها به بزرگترین اختلاف بین واشنگتن با مسکو و پکن تبدیل شده است.

از سوی دیگر، اقتصاد آمریکا که زیر فشار بدهی انباشت شده 16 تریلیون دلاری و کسری بودجه سالانه بیش از یک تریلیون دلار قرار دارد، نقطه امید زودهنگامی برای بسیاری از آمریکایی ها پیش رو ندارد تا بتوانند به زندگی حداقلی برسند و با توجه به این وضعیت، هیچ یک از دو نامزد کنونی نیز نمی توانند مشکلات کنونی را حل کنند.

این شرایط در ماههای گذشته سبب افزایش دامنه و جایگاه مردمی حرکت ضد دوحزبی تی پارتی و شکل گیری جنبش گسترده تسخیر وال استریت در اعتراض به نظام ضدسرمایه داری شده، بگونه ای که حمایت های گسترده را نیز کسب کرده است، اما تا رسیدن به سازمان یافتگی و اجرای راهبرد پایان سلطه دو حزب بر کاخ سفید، راه درازی پیش رو دارند.

همزمان با احساس واقعیت مسائل و مشکلات داخلی در آمریکا، اردوگاه جمهوریخواهان ضمن به میدان آوردن رامنی در برابر اوباما، با یک رویکرد متفاوت نسبت به خواسته های مردم، سیاست خارجی دولت کنونی بویژه در منطقه خاورمیانه را بیشتر هدف حمله قرار داده است.

اردوگاه همراه رامنی با این واقعیت که بخش اصلی مشکلات کنونی مالی آمریکا و حتی بحران اقتصادی جهانی برگرفته از حکومت بوش جمهوریخواه ناشی از هزینه های هنگفت دو جنگ افغانستان و عراق و همچنین پیامدهای آن است، کمتر به دلایل اصلی بروز این وضعیت پرداخته اند.

این نگرش سبب شده که حتی رامنی هنوز یک برنامه مکتوب و مدون برای پایان یا حداقل کاهش دامنه بحران اقتصادی و حل مشکلات روز افزون مردم ارائه نکرده است و همین موضوع سبب ضعف وی در برابر اردوگاه دموکرات ها شده است.

در چارچوب همین دیدگاه، نامزد جمهوریخواهان به عنوان سرمایه دار بزرگ و متهم به انجام چندین مورد تخلف مالیاتی، بزرگترین جنجال سیاسی و اجتماعی خود را چندی پیش مرتکب شد که 43 درصد مردم آمریکا را در راهبرد انتخاباتی خود بی ارزش خواند.

انتشار یک فیلم در شبکه های مختلف اینترنتی از یک جمع خصوصی سرمایه داران اعطا کننده کمک مالی به حزب جمهوریخواه، سبب بروز این جنجال شد که رامنی در آن با متهم کردن ?43 درصد مردم آمریکا به انجام تخلف مالیاتی? گفته بود که ?رای این افراد برای من ارزشی ندارد.

با فراگیر شدن دامنه این رسوایی و استفاده زودهنگام اردوگاه رقیب از فرصت پیش آمده، رامنی بگونه ای ضمنی از بیان این اظهارات پوزش خواست و همت آینده خود در صورت رسیدن به ریاست جمهوری را بهبود وضعیت اقتصادی طبقه متوسط اعلام کرد.

اما جنجال دیگر نامزد جمهوریخواهان، سفر به فلسطین اشغالی، دیدار با مقامات رژیم صهیونیستی و اعلام آشکار درخواست کسب حمایت تل آویو از خود بود که موج انتقادها علیه رامنی در آمریکا را سبب شد و حتی برخی رسانه ها و جریان های مستقل، این اقدام را تحت الحمایگی کاخ سفید توسط رژِیم صهیونیستی اعلام کردند.

می توان گفت براساس این واقعیت ها و همسانی تقریبی هر دو نامزد، فضای تردید و بی تفاوتی بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا حاکم است، بگونه ای که براساس نتایج آخرین نظرسنجی که توسط شبکه تلویزیونی سی.ان.ان و موسسه نظرسنجی او.آر.سی انجام شده، اوباما و رامنی بگونه مشترک 49 درصد رای کسب کرده اند که بر این اساس پیش بینی فرد پیروز دشوارتر شده است.

هرچند نتیجه شمارش آرای پیش ریخته شده حدود 30 میلیون آمریکایی برای اوباما اندکی پیشگامی به ارمغان آورده است، ولی در صورت برابری احتمالی آرای نهایی، مجلس نمایندگان با اکثریت جمهوریخوهان در ماه ژانویه با رای خود رییس جمهوری را انتخاب خواهد کرد و گزینه قطعی چنین وضعیتی رامنی خواهد بود و اگر دموکرات ها نیز بتوانند برتری خود را در انتخابات امروز برای مجلس سنا حفظ کنند، جوبایدن دموکرات را به عنوان معاون رییس جمهوری انتخاب خواهند کرد که چنین ترکیب ناهماهنگی بین گردانندگان کاخ سفید، نمی تواند راه برون رفت آمریکا از مشکلات کنونی را تدوین و ترسیم کند.

با توجه به واقعیت های کنونی در سطح سیاست ورزان و افکار عمومی آمریکا، این پیش بینی وجود دارد که هر یک از دو منوی سیاسی در انتخابات امروز از صندوق ها خارج یا با رای نمایندگان و سناتورها مشخص شود، تغییری عمده و زود هنگام برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی آمریکا در پی نخواهد داشت و حتی باور بدتر شدن اوضاع نیز هست و استدلال آن نیز پیش بینی شمار میلیون ها آمریکایی است که در اعتراض به نظام دو حزبی انتخاباتی، با شیوه ای تحریم گونه از رای دادن خودداری می کنند.

انتخابات ریاست جمهوری یا مجالس در آمریکا تاکنون یک انتخاب از دو منوی سیاسی دموکرات یا جمهوریخواه بوده است که برنامه های خود را فارغ از اینکه به نتیجه برسد یا شکست بخورد، ارائه می کنند.

از سوی دیگر، تقریبا تمامی رسانه های خبری در آمریکا با وابستگی به این دو حزب، اجازه طرح هیچ گزینه دیگری خارج از جمهوریخواهان و دموکرات ها را نمی دهند و دایره کهنه انتخاب ?یک از دو? را همچنان حفظ کرده اند.

روند تسلط احزاب دموکرات و جمهوریخواه بر کاخ سفید به دلیل حفظ ارکان قدرت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و رسانه ای این کشور با توجه به اجرای مداوم الگوی تعویض دوره ای قدرت، همچنان ادامه دارد که از نگاه کارشناسان، واقعیت غیبت دهها میلیون آمریکایی در رای دادن، ایجاد تغییرات با هدف خروج نظام حکومت آمریکا از تکرار سلطه دو حزب دموکرات و جمهوریخواه را ضروری کرده است.

از: هادی مولوی نیا